Alzheimer hastalarına yaklaşımda empati ve sabrın önemi her geçen gün daha iyi anlaşılırken, bu konuda yapılan araştırmalar da insanın iç dünyasına dair çarpıcı gerçekleri ortaya koyuyor. Tüm dünyada hızla artış gösteren Alzheimer vakaları, yalnızca tıbbi bir sorun olmanın ötesine geçerek sosyal bir mesele olarak da karşımıza çıkıyor. Bu yüzden, hastalara gösterilen anlayış ve yaklaşım modeli, tedavi sürecinde büyük bir rol oynuyor.
Alzheimer, basit unutkanlıklarla başlayan ancak ilerleyen dönemlerde hafıza kaybı, düşünme becerilerinde azalma ve kişilik değişikliklerine sebep olan bir rahatsızlık. Dünya Sağlık Örgütü'nün verilerine göre dünya genelinde yaklaşık 55 milyon kişi Alzheimer veya benzer bir demans türüyle yaşıyor. Uzmanlar bu sayının 2050 yılına kadar üç katına çıkabileceğini öngörüyor. Bu dramatik artışın yarattığı sosyal ve ekonomik yük, aile bireylerinin, bakıcıların ve sağlık profesyonellerinin rolünü daha da önemli hale getiriyor.
Yeni yayımlanan bir çalışmaya göre, Alzheimer hastası olan bireylerin yakın çevresinden gördüğü destek ve tutum, hastalığın seyrini doğrudan etkiliyor. Özellikle hasta ile kurulan empati temeline dayalı iletişim, bireyin hem yaşam kalitesini artırıyor hem de stres seviyelerini düşürüyor. Araştırma kapsamında, düzenli olarak empatik yaklaşımlara maruz kalan Alzheimer hastalarında daha az davranışsal sorunlarla karşılaşıldığı tespit edildi. Empati, hastanın daha anlaşılmış ve güvende hissetmesini sağlarken, yaşadığı anksiyete düzeyini de önemli ölçüde azaltıyor.
Empatinin yanı sıra sabırlı olmak da bu süreçte hayati bir önem taşıyor. Alzheimer hastaları, zamanla basit günlük işleri dahi yerine getirmekte zorlanabilir ve bu durum çevresindekilerin de sabrını sınayabilir. Ancak bu noktada unutulmaması gereken en önemli detay, hastalığın beynin temel fonksiyonlarını etkilediği ve kişinin davranışlarında hissedilen değişikliklerin kontrol edilemez olduğu.
Türkiye’de Alzheimer dernekleri bu farkındalığı artırmak için çeşitli kampanyalar düzenliyor. Hasta yakınlarına yönelik seminerler ve destek grupları, aile bireylerine hem duygusal anlamda destek oluyor hem de hastalık sürecini yönetmeleri için araçlar sunuyor. Uzmanlar, bakım verenlerin kendi psikolojik sağlıklarını da ihmal etmemeleri gerektiğini özellikle vurguluyor. Çünkü Alzheimer hastalarına destek sağlanırken hasta yakınlarının tükenmişlik sendromu yaşamaları oldukça yaygın bir sorun.
Geleceğe dair yapılan tahminler ise erken teşhis ve tedavinin önemini daha net bir şekilde gözler önüne seriyor. Alzheimer ile ilgili son yıllarda yapılan bilimsel araştırmalar, erken müdahalelerde hastalığın seyrinin yavaşlatılabileceğini gösteriyor. Özellikle sağlıklı yaşam tarzı seçimleri ve düzenli beyin egzersizleri ile risk faktörleri önemli oranda azaltılabiliyor.
(Dilvin Altıkardeş)