Son yıllarda Türkiye'deki sosyodemografik yapıda belirgin bir değişim yaşandığı göze çarpıyor. Türkiye İstatistik Kurumu'nun (TÜİK) verilerine göre, yalnız yaşayan bireylerin sayısı 5 milyon sınırına ulaşmış durumda. Bu durum, hane yapısındaki dönüşümü çarpıcı bir şekilde ortaya koyuyor.
Uzmanlara göre, tek kişilik hane sayısındaki artışın altında yatan birkaç temel sebep bulunuyor. Öncelikle, kentleşmenin hız kazanması ve iş olanaklarının artması, bireylerin ailelerinden uzakta bağımsız yaşamayı tercih etmelerini kolaylaştırıyor. Özellikle büyükşehirlerde bu trendin yaygınlaştığı dikkat çekiyor.
Bir diğer faktör, toplumda evlilik yaşının giderek yükselmesi. Genç nüfusun kariyerlerini önceliklendirmesi ve eğitim sürelerinin uzaması, evlilik kararlarının ertelenmesine ve dolayısıyla yalnız yaşama süresinin uzamasına yol açıyor.
Araştırmalar, yalnız yaşamanın bireysel özgürlük ve bağımsızlık gibi avantajlar sağladığını ancak aynı zamanda aidiyet duygusunun azalması ve sosyal bağların zayıflaması gibi dezavantajları da beraberinde getirdiğini gösteriyor. Psikologlar, yalnız yaşayan bireylerin sosyal bağlantılarını güçlü tutmaları gerektiğine dikkat çekiyor.
Ekonomik açıdan bakıldığında ise, tek başına yaşam maliyetleri yükselebiliyor. Kiraların artışı ve genel hayat pahalılığı, yalnız yaşamayı tercih eden bireylerin bütçeleri üzerinde baskı oluşturuyor. Ancak buna rağmen birçok kişi, kişisel alanlarına olan özlemleri nedeniyle bu tercihten vazgeçmiyor.
(Sema Yüksel Güngörmez)