Sayın Başkanımızdan kurtulmaktan başka tek bir projesi dahi olmayan muhalefet tarihlere anlamlar yükleyip, şarkılardan medet umarak havanda su dövüyor. Bunların destekçileri olan biçare zavallılar ise bir pop şarkısıyla iktidar olduk zannedip neredeyse göbek atıyor. Seçim günü yine sorarlar kendilerine “E, ne oldu yahu, hani biz kazanmıştık?” diye. Ne olduğunu anlamaya yine yetmez akılları.

Adamlar şimdilik toplanıp “güçlendirilmiş parlamenter sistemi” yani eski sistemi nasıl tekrar geri getireceklerini ve bunu halka nasıl yutturacaklarını hesaplıyor. Hele bir başa geçsinler gerisi kolay. Bunlara gaz veren ağababalar elbet ellerine bir iki proje tutturacaktır. Onlar da bunu halka satacaklardır. Yapılanları şöyle bir yıksınlar önce, memleketi bir 20 – 30 sene geriye götürsünler de önce.

ABD’nin, Avrupa’nın önünde el pençe divan durup onların dediklerini harfiyen yerine getiriverirler. Malum güçlerin de derdi tasası kalmaz. Ha bu arada HDP’ye de bir ya da bir kaç koltuk verecekler ya, Güneydoğu’da neler ilan edilir, terörle mücadele nasıl olur hep beraber görürsünüz artık. Gasilhanelerden fırlayan eli “kaleşli” tipler bile türer belki. PKK’ya bir operasyon hazırlığı olduğunda ya iptal edilir ya da haber uçar. İşin o bölümü ayrı bir mesele.

Neyse, bunlar yine kaybedeceği için bu tehlike yok çok şükür.
Ne var ki adaylık mevzuu ilginç.
Şimdi bizim Kemal aday havalarında dolaşıyor ve buna kimse de açıktan ses etmiyor ya, iş öyle değil esasında.
Kapalı kapılar ardında, Kemal’in duymayacağı biçimde neler konuşuluyormuş meğer.
Kulis bilgisi CHP’ye yakın bir kaynak. Adının geçmesini istemiyor ben de saygı duyuyorum elbet.


Mesele şu ki, bizim Kemal aday havalarına girse de bunu ikna! edip yerini başkasına bıraktırmayı düşünüyorlarmış meğer. Ama ya ikna olmaz da “İlle de ben adayım.” derse ne olacak? Buna karşı bir çözüm bulunmuş meğer. Şimdi sıkı durun, gerçek adayı açıklıyorum;
Esas oğlan, pardon gerçek aday İmamoğlu imiş meğer.
Zaten Büyükelçilerin ziyareti ile ilk masajlar verilmiş ya bizim Kemal anlamamazlıktan geldiği için adamcağız ta Almanyalara gidip temaslarda bulunmuş. Demeye getiriyor ki, “Ne adayı ben Cumhurbaşkanıyım. Avrupa, Amerika beni tanıyor. Başa ben geçeceğim.”

Son çare olarak istifa edip gerekli imzaları topladıktan sonra aday olacak.
Eh, İngilizce de konuşuyor tabii. (Acaba ABD büyükelçisi buna “Ne güzel İngilizcen var. Sen Robert Collage mezunu muydun?” diye sormuş mudur?)
Yani bağımsız aday olacakmış İmamoğlu. Ama ille de aday. Sonra Kemal ister olsun ister olmasın. Yüzünde bin bir dua görenler ve Güneydoğu’daki destekçilerinden oylar çantada keklik. CHP’nin de büyük bölümü ona verecek elbet. Diğer esamisi okunmayan partiler de ona çalışır. Bakarsınız Kemal bile ona verir oyunu.
Ah, bu arada yaptığı hizmetler karşısında minnettar olan İstanbul halkından da tane oy sekmeyecektir.

Ahval ve şerait böyle…