Kalabalık yalnızlık toplumsal tehlike oluşturuyor

Türkiye İstatistik Kurumu’nun (TÜİK) son verilerine göre, kentleşme oranı her geçen yıl artarken, bireylerin sosyal ilişkilerinde zayıflama gözlemleniyor. İstanbul, Ankara, İzmir gibi büyük şehirlerde yalnız yaşayan bireylerin sayısında son 10 yılda %25'lik bir artış olduğu tespit edildi.

Sosyologlar, şehirleşmenin insan ilişkilerine etkisini değerlendirerek, "Kentlerde insanlar her gün binlerce kişiyle karşılaşsa da derinlemesine sosyal bağlar kuramıyor. Dijitalleşmenin de etkisiyle yüz yüze iletişim azaldı ve bireyler yalnızlaşmaya başladı," diyor.

   Uzmanlar, yalnızlığın sadece duygusal bir durum olmadığını, aynı zamanda psikolojik ve fizyolojik sağlık üzerinde ciddi etkiler yarattığını vurguluyor. Dünya Sağlık Örgütü (DSÖ), yalnızlığın depresyon, anksiyete ve stres bozuklukları gibi ruhsal hastalıklarla bağlantılı olduğunu belirtiyor.

Psikiyatrist uzmanlar, yalnızlığın bireyler üzerindeki etkisini şu sözlerle özetliyor: "Kalabalık içinde yalnız kalan bireylerde, stres hormonu kortizol seviyesi yükseliyor. Bu durum uzun vadede bağışıklık sistemini zayıflatıyor ve kalp hastalıklarından erken yaşlanmaya kadar birçok fiziksel soruna neden olabiliyor."

Yalnızlık aynı zamanda, uyku düzensizlikleri, kronik yorgunluk ve hatta Alzheimer gibi nörolojik hastalıkların riskini artırıyor.

   Teknolojinin gelişmesiyle birlikte sosyal medya platformları bireyleri birbirine bağlasa da gerçek dünyadaki insan ilişkilerinin yerini tam anlamıyla dolduramıyor. Yapılan araştırmalar, sosyal medyada fazla zaman geçiren kişilerin yüz yüze iletişimi azalttığını ve gerçek sosyal bağlar kurmakta zorlandığını gösteriyor.

İletişim uzmanları, bu konuda şu değerlendirmeyi yaptı: "Sosyal medya, insanlara sanal bir sosyal çevre sunuyor. Ancak burada gerçek duygusal bağlar kurulmadığında, kişiler yalnızlık hissini daha yoğun yaşayabiliyor. İnsanlar kalabalık bir dijital ortamda bulunmalarına rağmen, yalnız hissetmeye devam ediyorlar."

Yalnızlık, bireysel etkilerinin yanı sıra toplumsal dayanışmayı da zayıflatıyor. Uzmanlar, güçlü sosyal bağların olduğu toplumlarda dayanışma kültürünün daha yüksek olduğunu ve bunun kriz anlarında toplumları daha dirençli hale getirdiğini vurguluyor.

(Dilvin Altıkardeş)