Türkiye’nin tekstil sektörü o eski güzel günlerini arıyor

Son yıllarda Asya ülkelerindeki düşük maliyetli üretim avantajı, Türkiye’nin ihracattaki rolünü zorlamaya başladı. Çin ve Bangladeş gibi ülkeler, geniş iş gücü ve düşük işletme maliyetleriyle küresel pazarın büyük kısmını ele geçirirken, Türkiye’nin daha yüksek maliyetli üretim yapısı sektörü zor durumda bırakıyor. Türkiye İhracatçılar Meclisi (TİM) verilerine göre, Türkiye'nin tekstil ihracatında son beş yılda yüzde 15'lik bir düşüş yaşandı ve bu durumun sebepleri arasında hem küresel ekonomik durgunluk hem de yeniliklere yeterince hızlı adapte olamama gösteriliyor.

Araştırmalara göre, Türk tekstil sanayisinin en büyük handikaplarından biri dijital dönüşüme uyum sağlama süreci oldu. Dünya genelinde sürdürülebilir yaklaşımların ve dijitalleşmenin ön plana çıktığı bir dönemde, birçok tekstil işletmesi hala eski üretim yöntemlerini terk etmekte zorlanıyor. Özellikle Avrupa Birliği ülkelerinin çevre dostu üretim kriterlerine verdiği ağırlık, Türkiye’nin ihracat payını olumsuz etkileyen faktörlerden biri haline geldi.

Ancak buna rağmen umudun tamamen kaybolduğunu söylemek mümkün değil. Türk tekstilinin yaratıcı tasarım gücü ve kaliteli üretim anlayışı, halen sektörde rekabetçi avantajlar yaratabiliyor. Genç tasarımcıların uluslararası platformlarda kazandığı başarılar ve niş pazarlar üzerine yapılan yatırımlar, sektörün içinde bulunduğu zorlukları aşması adına umut verici gelişmeler olarak değerlendiriliyor. Ayrıca yerel üreticilerin çevre dostu ve inovatif ürünlere yönelmesi, bu alandaki potansiyeli yeniden canlandırabilir.

Uzmanlar, Türkiye'nin sektörde kalıcı bir iyileşme sağlayabilmesi için kapsamlı bir strateji geliştirmesi gerektiğini vurguluyor. Sürdürülebilirlik ilkelerine önem verilmesi, dijital alt yapıya yatırım yapılması ve yenilikçi iş modellerinin benimsenmesi bunların başında geliyor. Ayrıca yerli ve yabancı yatırımcıları teşvik edecek politikaların geliştirilmesi de elzem görünüyor.

(Özkan Güngörmez)