Yalnızlar büyükşehirlerde yaşıyor

Büyükşehirler, gelişmiş altyapıları, yüksek yaşam standartları ve iş imkanları sunarken, aynı zamanda bireylerin sosyalleşme konusunda zorlanmalarına da neden olabiliyor. Şehirleşmenin hızla artması, insanların daha yalnız bir yaşam tarzına yönelmesine neden oldu. İstanbul, Ankara ve İzmir gibi büyük şehirlerde yalnız yaşayan bireylerin oranı, özellikle 2000'li yıllardan sonra hızla yükseldi.

   Büyükşehirler, modern yaşamın getirdiği yalnızlıkla başa çıkabilmek için bireylerin daha fazla içe kapanmasına yol açabiliyor. Yüksek iş temposu, uzun mesailer ve göç nedeniyle oluşan coğrafi yalnızlık, şehirlere yeni taşınan bireyleri de etkiliyor. Kentleşmenin artması, ailelerin daha dağılmış olması ve sosyal bağların gevşemesi, yalnızlık oranlarını artırıyor.

İstatistikler, tek başına yaşayan bireylerin büyükşehirlerde daha fazla olduğunu gösteriyor. İstanbul’da 2020 verilerine göre, tek yaşayanların oranı %22.7'ye kadar çıkarken, Ankara ve İzmir gibi diğer büyük şehirlerde de benzer oranlar görülmekte.

Toplumun geleneksel yapısındaki değişim, yalnızlık fenomenini daha da belirgin hale getirdi. Geleneksel aile yapısının yavaşça değişmesi, evlilik yaşının yükselmesi ve boşanma oranlarının artması, tek başına yaşama eğilimini güçlendiren faktörler arasında yer alıyor. Tek ebeveynli aileler, kendi işini kuran girişimciler, genç profesyoneller gibi farklı demografik gruplar, yalnız yaşama oranının yüksek olduğu grupları oluşturuyor.

Sosyologlar, büyükşehirlerde yalnız yaşayan bireylerin daha az sosyal bağ kurduğunu, genellikle dijital platformlar üzerinden sosyalleştiklerini belirtiyor. Ancak bu tür sanal bağlantıların, gerçek insan ilişkilerinin yerini alamadığını ve zamanla yalnızlık duygusunun arttığını vurguluyorlar.

   Uzmanlar, yalnızlık durumunun uzun vadede psikolojik sorunlara yol açabileceği konusunda uyarıyor. Yalnız yaşayan bireylerde depresyon, kaygı bozuklukları ve sosyal izolasyon gibi sorunların daha yaygın olduğu gözlemleniyor. Ayrıca, yalnızlık fiziksel sağlığı da olumsuz etkileyebiliyor; yalnız yaşayanların kalp hastalıkları ve yüksek tansiyon gibi sağlık sorunları yaşama olasılıkları daha yüksek.

Çeşitli araştırmalar, yalnız yaşayan bireylerin sosyal bağlardan yoksun kaldıkları için, sağlık hizmetlerine başvurma oranlarının da arttığını ortaya koyuyor. Yalnızlık, insanları daha fazla hastalanmaya ve bu hastalıklarla baş etmek için profesyonel yardıma ihtiyaç duymaya yöneltiyor.

Yalnızlık, her zaman olumsuz bir durum olarak algılanmıyor. Bazı bireyler için yalnız yaşamak, bağımsızlık, özgürlük ve kişisel gelişim fırsatları anlamına geliyor. Büyükşehirlerde yalnız yaşayan birçok kişi, toplumsal baskılardan uzak kalarak daha bağımsız bir yaşam sürmenin keyfini çıkarıyor. Ancak, yalnızlığın getirdiği psikolojik ve sosyal zorluklar ile başa çıkabilmek için destekleyici önlemlerin alınması gerektiği uzmanlar tarafından vurgulanıyor.

(Sema Yüksel Güngörmez)