Elektriğe zam gelmiş. Önemli değil, evdeki elektriğe değil. Sanayi elektriğine.

Çaktırmadan fiyatlar arttırılacak yani. Cebimizden elektrik parası olarak

çıkmadığı için sevineceğiz. Fiyat artışı görünürde evleri etkilemiyor ama

çaktırmadan aile bütçesine darbe indiriyor. Fiyatlar arttı bile. A’dan Z’ye zam!

Gerekçe: enerji fiyatlarında artış. Bizim bakkal Rüstem bile “Abi enerji fiyatları

arttı o yüzden her şeye ellişer kuruş koydum.” Diyor. Fabrika işletiyor sanki

mübarek!

Paketli gıdalarda fiyatlar sabit görünüyor. Sabit olmasına sabit ama paket içeriği

küçülüyor ha bire…

Avrupa tedbir almış bu tatlı su kurnazlarına. Paketlere görünür ve fark edilir

şekilde gramaj yazılacak!

Bizde de yazılıyor, minicik ve fark edilemeyecek şekilde.

Ekmekler sandviç kadar oldu.

Ulaşım deseniz ayrı konu. Tren biletlerine sessiz sedasız zam yapıldı. Bursalı

şansla. Tren olmadığı için bu derdi yok en azından.

İyi bir haber verelim, araç satışlarında alınan tedbirler işe yaradı. İyi de asgari

ücretli ve emekli her gün araç almıyor. Onların durumu ne olacak?

Hikâyeyi herkes bilir;

Bir kış, neredeyse adam boyu kar yağmış. Aylarca bir toplu iğne başı kadar bile

toprak görülmemiş. İnsanlar burunlarını dahi dışarıya çıkaramamış. Hazıra dağ

dayanmaz hesabı, halkın yiyeceği de tükenmeye başlamış. İnsanlar lokmalarını

sayar hâle gelmişler. Kıtlık sadece insanları değil hayvanları da vurmuş, bir deri

bir kemik kalmışlar.

Hoca’nın emektar eşeği de kıtlıktan fazlasıyla nasibini almış; günden güne

kötülemiş. Elinde avucunda bir şey kalmayan Hoca, eşeğin kulağına bir umut

eğilip, "Ölme eşeğim ölme, demiş, bahar gelince yonca bitecek. Sen de yersin ben

de!

Bahara çok var daha ama olsun en azından umudumuz var.

Umut bir yandan iyidir, insana müphem bir güç verir, dayanmasını sağlar. Ne var

ki umut aynı zamanda, zihnin içine düştüğü tehlikeli bir tuzaktır! Umut, akıl

yürütemeyen insan zihninin kendi ruhuna en büyük ihanetidir!

Emeklilerden sağ kalabilenler yılbaşındaki zammı görecek. Bu onları ferahlatacak

mı bilemeyiz ama verilen sözler o yönde.

Güzel şeyler de olmuyor değil aslında.

Gençlere cep telefonu desteği Cumhuriyet tarihinde bir ilk. İlk defa bir iktidar

gençleri düşünerek onlar için bir şeyler yaşıyor. Ücretsiz internet de gayet

güzel.

Yapılan şey çok güzel diye eleştirilecek yönünü göz ardı edemeyiz elbet.

Cep telefonu ve internet desteğini alkışlarken bilgisayar mevzusunu tenkit etmek

mecburiyetindeyim. 9500 liraya lise üzeri eğitim gören bir öğrencinin ihtiyacını

karşılayacak bilgisayar yok!

Deselerdi ki “üniversiteli gençlere yerli üretim olmak kaydıyla alacakları herhangi

bir bilgisayar için 5500 lira verilecek.” O zaman çok şık olurdu.

Gözden kaçan diğer bir ayrıntı ise şu ki söylenen “5500 liraya kadar!” buradaki

“kadar” lafı akılları karıştırıyor.

Neyse, ölme emeklim ölme…