TDK’ya göre ilim ve bilim kelimeleri eş anlamlı: Evrenin veya olayların bir bölümünü konu olarak seçen, deneye dayanan yöntemler ve gerçeklikten yararlanarak sonuç çıkarmaya çalışan düzenli bilgi.

Ancak ilim kelimesi İslâmîdir. Bilim kelimesi laiktir.

İlim kelimesi Arapça kökenlidir. Bilim kelimesi uydurukçadır.

Zaten Arapça demek bizde eşittir İslâm demektir. Nitekim ilim kelimesi de taşıyla toprağıyla İslâm’dır.

Şu hâlde ilim öğrenmek demek, ilimle meşgul olmak demek İslâmî bir havayı sezdirir.

Bu havayı yok etmek için laik ideoloji ilim kelimesi yerine bilim kelimesini ikâme etmiştir.

Devlet gibi bilgi de laikleşmiştir. Yani dinden arındırılmıştır.

Hâlbuki mutlak bilgi Allah katındadır. Biz bilmeyiz, Allah bilir.

Bilim, insan aklını mutlaklaştırır. İlim, Allah’ın şanını yüceltir.

Bilim, tespitlerini bu dünyaya bakarak yapar. Doğrusu ve yanlışı bu dünyaya aittir.

İlim ise tespitlerini Allah’ın rızasına bakarak yapar. Doğrusu ve yanlışı ahirete aittir.

Bilim, ideolojiktir. İlim, hakikattir.

Bilim kısırdöngüdür. Sonuca ulaştırmaz. Ulaştırsa da bu dünyalıktır. Ahirete fayda vermez.

İlim hem bu dünyaya hem ahirete fayda verir. Emeğin ve paranın israf edilmesini önler.

Netice itibariyle bilim din dışıdır. Kısırdır. İsraftır. İlim, İslâmîdir. Mutlaktır. İnsanı ve toplumu hem bu dünyada hem ahirette mutluluğa ulaştırır.

“Bütün kâinâta hükümran olan, varlığı değişmeyen ve sonsuz gerçek olan Allah'ın şanı yücelerden yücedir. Ey peygamber! Sana O'nun vahyi tamamlanmazdan önce, Kur'ân'ı okumada acele etme, fakat daima “Ey Rabbim! Benim ilmimi artır!” de” (Tâ-Hâ Suresi 114. Ayet).