İletişim, en temelde bir anlam paylaşımıdır. Bu anlam paylaşımı iki kişi arasında olabileceği gibi binlerce hatta günümüzde teknolojinin ulaştığı sınırlar dikkate alındığında milyonlarca kişi arasında da olabilmektedir.

Bu bakımdan kişi dış dünyayla karşılaştığı sürece iletişimin içindedir, diyebiliriz. Nitekim kişinin evinde yalnız başınayken akıllı telefonuyla sosyal medyaya girmesi ve oradaki içeriklerle karşılaşması bir iletişimdir. Yine sosyal medyada herhangi bir paylaşım yapması bir iletişimdir.

Öbür taraftan kişi evinden dışarı çıksa ve kimseyle konuşmadan, yere bakarak yürüse yine iletişim içerisindedir. Çünkü giyimiyle ve yürüyüşüyle çevresine anlam aktarmaktadır. Şu hâlde kişinin varlığı aslında iletişimin kendisi demektir. Çünkü kişi başkası tarafından göründüğü her an kendisi istese de istemese de, fark etse de etmese de çevresine bir anlam aktarmaktadır. Hatta kişi orada olmasa dahi tanıdıklarının aklına ve kalbine düştüğü her an anlam aktarımı devam etmektedir. Zira anlam dediğimiz şey zihin dünyasında meydana gelir. Zihin dünyası ise yaşanmışlıklarla sürekli değiştiği için anlamlandırma da her defasında yeniden yapılır.

Şu durumda kişinin varlığı bir iletişimdir. İletişim kurmamak ise mümkün değildir. Kişi ölse dahi iletişim kurmaktan kaçamaz. Çünkü bu sefer dünyada kalanların zihninde kendisiyle ilgili anlam üretimi devam eder.

İletişim dediğimiz şey şu hâliyle kişinin kendisini nasıl var ettiği ve dünyanın onu nasıl anlamlandırdığıdır. Kişinin kendisini nasıl var ettiği ise bu dünyadaki en önemli meseledir. Çünkü kişi bu dünyada nasıl var olduysa ahirette ona göre muamele görecektir. Şu durumda iletişimin önemini iyi anlamak lazımdır.

İletişim demek, Allah’ın rızasına uygun şekilde bu dünyada var olmak demektir. Demek ki iletişimi Allah’ın rızasına uygun şekilde kurmak gerekir.

Allah rızasına uygun iletişim kurmak ise peygamber efendimiz Muhammed Mustafa (s.a.v.)’in Sünnetine uygun yaşamakla olur.

Sünnete uygun yaşamak ise selâmı aramızda yaymakla olur, güler yüzlü olmakla olur, namaz kılmakla, çarşaf giymekle, sakal bırakmakla, tatlı konuşmakla, ilimle meşgul olmakla, yemeği sağ elle yemekle, Allah’ı zikir etmekle, Allah’ın adını her mecliste anmakla, haremliğe selamlığa dikkat etmekle olur. Helalinden kazanmakla, sadaka vermekle, hastaları ziyaret etmekle, sıla-i rahim yapmakla, anne ve babaya iyi davranmakla olur.

Öbür taraftan, bugün okullarda okutulan, sempozyumlarda, makalelerde, kitaplarda anlatılan iletişim ise en hafif tabirle eksiktir. İletişimi doğru anlamaktan uzaktır.